Podnośniki dwukolumnowe.
Stosowany w przeszłości w warsztatach samochodowych kanał przeglądowy, umożliwiający obsługę podwozi pojazdów samochodowych został w zdecydowanej większości przypadków zastąpiony podnośnikiem samochodowym. Jeszcze kilkanaście lat wstecz koszt zakupu jakiegokolwiek podnośnika przewyższał zdecydowanie koszt wykonania kanału, stąd też wynikała znacznie większa popularność tego typu rozwiązania stanowiska obsługowego. Obecnie koszt zakupu jest już na tyle niski, że tam, gdzie jest to tylko możliwe ze względu na warunki warsztatowe, instalowany jest na stanowisku obsługowym właśnie podnośnik. Za ich coraz powszechniejszym stosowaniem przemawia ich najważniejsza zaleta, czyli możliwość dostosowania wysokości unoszenia pojazdu do aktualnych potrzeb w warsztacie, a w związku z tym do wzrostu pracownika i wykonywanych w danej chwili czynności obsługowych.
Najbardziej popularną i najczęściej stosowaną w warsztatach samochodowych konstrukcją podnośników jest wersja dwukolumnowa. Popularność stosowania tej wersji podnośnika wynika z jej uniwersalności i z wszechstronności zastosowania, stosunkowo niskiego kosztu zakupu i to zarówno w porównaniu z kosztem wykonania kanału, jak również i innymi dostępnymi na rynku konstrukcjami podnośników.
Podnośniki dwukolumnowe unoszą pojazd za pomocą dwóch par ramion osadzonych na wózkach, poruszających się w pionie po prowadnicach kolumn. Ramiona te zamocowane są na wózkach w sposób umożliwiający ich częściowy obrót w płaszczyźnie poziomej, zapewniający ustawienie ich równolegle do pojazdu w trakcie jego wprowadzania oraz wsunięcie ich pod podwozie pojazdu znajdującego się na stanowisku. Wszystkie cztery ramiona podnośnika posiadają regulowaną długość poprzez wysuwanie z ramion zamocowanych na wózkach wymiarowo mniejszych z elementami podparcia unoszonego pojazdu (łapami). Dzięki zastosowaniu właśnie takiej konstrukcji ramion możliwe jest unoszenie różnych pojazdów, z różnie rozmieszczonymi punktami podparcia. Odpowiednia konstrukcja łap i ramion podnośnika dwukolumnowego zapewnia również możliwość unoszenia pojazdów o małym prześwicie pomiędzy podłożem, a podwoziem. Ramiona z łapami mają bowiem w pozycji maksymalnego ich opuszczenia zaledwie 11 cm wysokości. W przypadku obsługi pojazdów, w których przypadku prawidłowego i bezpiecznego podparcia zachodzi konieczność zastosowania większej długości łap, stosowane są do nich odpowiednie przedłużacze.
W przeszłości najbardziej popularną wersją konstrukcyjną podnośników dwukolumnowych było rozwiązanie z napędem elektromechanicznym, wykorzystującym napęd śrubowy. Podnośniki tego typu były jednak bardzo głośne i wymagały regularnej kontroli zużycia współpracujących elementów roboczych przekładni śrubowej, a w związku z tym i prowadzenia częstszych zabiegów regulacyjno konserwacyjnych.
Obecnie produkowane konstrukcje podnośników dwukolumnowych posiadają w zdecydowanej większości napęd elektrohydrauliczny. W podnośnikach tego typu wykorzystywane jest zjawisko zwielokrotniania siły unoszącej tłoka w układzie hydraulicznym. Podnośniki z napędem elektrohydraulicznym są zdecydowanie cichsze w pracy. Zużywają zdecydowanie mniej energii elektrycznej, co wynika z grawitacyjnego (pod obciążeniem pojazdu) sposobu opuszczania, bez pracy pompy. Konstrukcja dwukolumnowego podnośnika elektrohydraulicznego posiada dwa siłowniki (po jednym na każdą kolumnę) napędzane jedną, wspólną pompą hydrauliczną. Synchronizacja pracy wózków unoszących pojazd obu kolumn realizowana jest przy użyciu stalowej liny.
W przypadku elektrohydraulicznych podnośników dwukolumnowych synchronizacja pracy wózków unoszących może być realizowana poprzez zastosowanie połączenia pomiędzy kolumnami na dole (na wysokości posadzki) z użyciem montowanej belki na górze kolumn. Rozwiązanie konstrukcyjne z belką dolną umożliwia zmniejszenie całkowitej wysokości podnośnika. Konstrukcja ta umożliwia poza tym obsługę znacznie wyższych pojazdów. Jedynym mankamentem tego rozwiązania jest jedynie konieczność przejeżdżania po osadzonej na posadzce belce przy wprowadzaniu pojazdu na stanowisko. Przy konstrukcji podnośnika z zastosowaniem belki na górze kolumn zaletą jest płaski, pozbawiony jakichkolwiek przeszkód przejazd pomiędzy kolumnami na wysokości posadzki. Do wad tego rozwiązania zaliczyć trzeba jednak konieczność posiadania wyższego obiektu warsztatowego. Inną wadą wynikającą z umieszczenia górnej belki na określonej wysokości są ograniczenia wynikające z braku możliwości unoszenia na pełną wysokość podwyższonych pojazdów dostawczych.
Podnośniki dwukolumnowe występują zarówno w wersji symetrycznej, jak również i asymetrycznej. Symetryczne podnośniki dwukolumnowe posiadają wszystkie cztery ramiona o tej samej długości . Środek ciężkości unoszonego pojazdu w tej konstrukcji podnośnika wypada pomiędzy kolumnami w osi ich symetrii. Wersja asymetryczna posiada ramiona o różnej długości na każdym z wózków, a środek ciężkości podnoszonego pojazdu wypada w osi wjazdu, lecz przed osią łączącą obie kolumny.
Podnośniki dwukolumnowe elektrohydrauliczne mają bardzo skuteczny i niezawodny system zapadkowy, zapewniający mechaniczne zapieranie się wózków unoszących w ustalonej pozycji unoszenia. Wyposażone są również w system hydraulicznego zabezpieczenia przeciw przeciążeniowego, uniemożliwiającego uniesienie pojazdu o masie przekraczającej ustaloną nośność podnośnika.